แตกแล้วหัวใจที่ร้าวมานาน

ขาดแล้วเยื่อใยสุดท้าย

ในความสัมพันธ์ฉันเตรียมใจมาพักหนึ่ง

ก่อนเราจะถึงทางตัน

แต่มันทำไมยังไม่ชิน

เหมือนมันยังได้ยิน

คำว่าเธอรักอยู่

ยังเถียงข้าง ๆ คู ๆ

ระหว่างสมองกับหัวใจ

ฉันรู้เธอลืมกันแล้ว

แต่ฉันยังคงไม่ลืมอดีต ที่พ้นไป

คนที่ทำร้าย หัวใจให้แหลกสลาย

จนไม่มีคำว่าชิ้นดี

ไม่ใช่เธอกับเขา

แต่ฉันเอาคืนวันเก่า ๆ

มาย่ำยี ซ้ำแผลในใจ

เพราะมันยังไม่ลืม

ยังไม่ลืมเธอสักที

ที่เธอรักกับเขา

มันก็ควรจะยินดี

บาดแผลที่มันเกิด

เพราะฉันคิดไปจนเตลิด ทุกที

ไม่โทษเธอเลยที่ทิ้งกันไป

เมื่อเขาคือความสดใสในชีวิตเธอ

วันนั้นฉันพูดว่าฉันจบ

แต่ยังมาครวญพร่ำเพ้อ

เธอไม่ใช่คนทำร้ายกัน

แต่เหมือนมันยังได้ยิน

คำว่าเธอรักอยู่

ยังเถียงข้าง ๆ คู ๆ

ระหว่างสมองกับหัวใจ

ฉันรู้เธอลืมกันแล้ว

แต่ฉันยังคงไม่ลืมอดีต ที่พ้นไป

คนที่ทำร้าย

หัวใจให้แหลกสลาย

จนไม่มีคำว่าชิ้นดี

ไม่ใช่เธอกับเขา

แต่ฉันเอาคืนวันเก่า ๆ

มาย่ำยี ซ้ำแผลในใจ

เพราะมันยังไม่ลืม

ยังไม่ลืมเธอสักที

ที่เธอรักกับเขา

มันก็ควรจะยินดี

บาดแผลที่มันเกิด

เพราะฉันคิดไปจนเตลิด ทุกที

คนที่ทำร้าย

หัวใจให้แหลกสลาย

จนไม่มีคำว่าชิ้นดี

ไม่ใช่เธอกับเขา

แต่ฉันเอาคืนวันเก่า ๆ

มาย่ำยี ซ้ำแผลในใจ

เพราะมันยังไม่ลืม

ยังไม่ลืมเธอสักที

ที่เธอรักกับเขา

มันก็ควรจะยินดี

บาดแผลที่มันเกิด

เพราะฉันคิดไปจนเตลิด ทุกที

บาดแผลที่มันเกิด

เพราะคิดถึงเธอจนเตลิด คนเดียว