Kayo po na nakaupo

Subukan niyo namang tumayo

At baka matanaw, at baka matanaw ninyoAng tunay na kalagayan ko (ganito kasi ′yan, eh)

Tao po, nandiyan po ba kayo sa loob

Ng malaking bahay at malawak na bakuran?

Mataas na pader, pinapaligiran

At nakapilang mga mamahaling sasakyan

Mga patay na laging bulong nang bulong

Wala namang kasal pero marami ang nakabarong

Lumakas man ang ulan ay walang butas ang bubong

Mga plato't kutsara na hindi kilala ang tutong

At ang kanin ay ′singputi ng gatas na nasa kahon

At kahit na hindi pasko, sa lamesa ay may hamon

Ang sarap sigurong manirahan sa bahay na ganyan

Sabi pa nila ay dito mo rin matatagpuan

Ang tao na nagmamay-ari ng isang upuan

Na 'pag may pagkakatao'y pinag-aagawan

Kaya naman hindi niya pinakakawalan

Kung makikita ko lamang, siya ay aking sisigawan

Kayo po na nakaupo

Subukan niyo namang tumayo

At baka matanaw, at baka matanaw ninyo

Ang tunay na kalagayan ko

Mawalang-galang lang po sa taong nakaupo

Alam niyo bang pangtakal ng bigas namin ay ′di puno?

Ang dingding ng bahay namin ay pinagtagpi-tagping yero

Sa gabi ay sobrang init na tumutunaw ng yelo

Na ′di kayang bilhin upang ilagay sa inumin

Pinakulong tubig sa lumang takuring uling-uling

Gamit ang panggatong na inanod lamang sa istero

Na nagsisilbing kusina sa umaga'y aming banyo

Ang aking inay na may kayamanang isang kaldero

Na nagagamit lang ′pag ang aking ama ay sumuweldo

Pero kulang na kulang pa rin, ulam na tuyo't asin

Ang singkuwenta pesos sa maghapo′y pagkakasiyahin

'Di ko alam kung talagang maraming harang

O mataas lang ang bakod o nagbubulag-bulagan lamang po kayo

Kahit sa dami ng pera niyo

Walang doktor na makapagpapalinaw ng mata niyo kaya-

′Wag kang masyadong halata

Bato-bato sa langit

Ang matamaa'y 'wag magalit, oh

Bato-bato, bato sa langit

Ang matamaan ay ′wag masyadong halata

′Wag kang masyadong halata

'Wag kang masyadong halata

′Wag kang masyadong halata