หากความรักที่ศรัทธา

เปรียบเสมือนแค่เข้ามา

ผ่านไปดั่งฤดูกาลจดจำไว้เพื่อลาจาก

เมื่อวันนั้นถึงเวลา

เธอจะหายไปไม่ย้อนมา

แม้ฉันจะเข้าใจแล้วทุก ๆ อย่าง

แต่ไม่เคยมีเลยสักทาง

ที่จะหยุดให้เธอไม่ไป

อ้อนวอนไปกับสายลม

ช่วยพัดเธอคืนย้อนมาก่อน

ให้เธออยู่ตรงนี้ต่อ

ต่อไปได้ไหม

แล้วความรักที่มีก็หาย

ผ่านเมฆฝนและลมที่พัดตามกาลเวลา

โลกใบนี้ก็ยังคงหมุนวนความคิดถึงให้ผ่านมา

ว่าเธอนั้นได้ผ่านไป

แม้ฉันจะเข้าใจแล้วทุก ๆ อย่าง

แต่ไม่เคยมีเลยสักทาง

ที่จะหยุดให้เธอไม่ไป

อ้อนวอนไปกับสายลม

ช่วยพัดเธอคืนย้อนมาก่อน

ให้เธออยู่ตรงนี้ต่อ

ต่อไปได้ไหม

หวังให้เธอรู้สึกเหมือนเมื่อวาน

(ลองนึกถึงวันที่ดี)

หวังให้เธอนั้นเก็บทุก ๆ อย่าง

(ฉันเชื่อว่าเธอยังมีอยู่)

หวังให้เธอหันกลับย้อนคืนมา

(แค่มันคงไม่มากพอ)

หวังให้ลมช่วยปลอบช่วยพัดพา