[Songtekst van "Atlas"]

[Verse 1]

Ik heb zand in mijn zakken en wind in mijn haar

De hoop die ik had, hangt goed aan elkaar

Ik moet bergen verzetten, mijn jas is er zwaar van

Ik had water gevangen in de kom van mijn hand

Ik bracht het naar zee, ik zwom terug naar land

Tot stukje voor stukje de kustlijn verandert

[Chorus]

Jij zei dat het klaar was, noemde mij je atlas

Sorry dat ik jou nog op handen draag

Jij doet of het niks was, ik gaf te veel, maar fuck dat

God, je bent complex, maar dat heb ik graag

Dus ik verkoop mijn spullen, bouw huizen van karton

De prijs die ik betaal om te denken dat het kon

Ik wist dat het zwaar was, niet dat het niet waar was

Je wereld op mijn schouders, nooit andersom

Nooit andersom

[Post-Chorus]

(Ah, ah)

Nooit andersom

(Ah, ah)

[Verse 2]

Jij had een blok aan je been, je wist niet dat ik er was

Trok mij door de modder, daarna

Vroeg ik wat er op je borst lag, is daar nog plaats voor mij?

Ik wist dat het goed ging komen, toen was het moment voorbij

[Chorus]

Jij zei dat het klaar was, noemde mij je atlas

Sorry dat ik jou nog op handen draag

Jij doet of het niks was, ik gaf te veel, maar fuck dat

God, je bent complex, maar dat heb ik graag

Dus ik verkoop mijn spullen, bouw huizen van karton

De prijs die ik betaal om te denken dat het kon

Ik wist dat het zwaar was, niet dat het niet waar was

Je wereld op mijn schouders, nooit andersom

Nooit andersom

[Bridge]

Bekeken wou ik dat ik onze weken ritueel in brand kon steken

Te veel gevraagd?

Achteraf bekeken waren het labiele weken, ik zou beide benen breken

Als jij het vraagt

[Chorus]

Maar jij zei dat het klaar was, noemde mij je atlas

Sorry dat ik jou nog op handen draag

Jij doet of het niks was, ik gaf te veel, maar fuck dat

God, je bent complex, maar dat heb ik graag

Dus ik verkoop mijn spullen, bouw huizen van karton

De prijs die ik betaal om te denken dat het kon

Ik wist dat het zwaar was, niet dat het niet waar was

Je wereld op mijn schouders, nooit andersom

Nooit andersom