N′mes katër muresh po shuhëm e vyshkëm si gjeth pa Diell.

Depresion shumë i rënd më kaplon gjoksin ma shtrëngon,

Ti se di se si çelik i fort unë po qëlloj kur ende pe lëshoj.

E neveritshëm mërzitshëm në gjendje të rrezikshme jam

Komplekset shpërthejn e pa knaqur si

Hije që toka s'ecë.

Në ç′do moment i pa sigurt,

Gati t'shpërthej në vaj armik i vetëvetës jam!

Larg syve e verber je ndjenja t'sigurta s′ke

Ti nuk më meriton.!

Si topin ti po më gjun si lodër me mua lun

Ti nuk më meriton.!

E neveritshëm mërzitshëm në gjendje të rrezikshme jam

Komplekset shpërthejn e pa knaqur si

Hije që toka s′ecë.

Në ç'do moment i pa sigurt,

Gati t′shpërthej në vaj armik i vetëvetës jam!

Dekt e pranove këtë fakt se po vuaj e po mbaroj

Ti nuk më meriton.!!

Mjeku dhe barnat më duhën pa gjumë e pa shpres jetoj

Ti nuk më meriton.!

Dhom e errët perde e lëshuar

Ndoshta më s'do hyj pak diell në ujë të ftohët.

Larg syve e verber je ndjenja t′sigurta s'ke

Ti nuk më meriton.!

Si topin ti po më gjun si lodër me mua lun

Ti nuk më meriton.!