Ik kom pas als je liggen gaat

Je klaar bent voor de nacht

Ik kom in beelden, in fragmenten

Hard, ineens en onverwacht

Ik kom terwijl je uit het raam kijkt

Van je favoriet café

Ik zal er zijn zodra je even denkt

'Ik heb er vrede mee'

Als je eens rustig over zee kijkt

En je denkt: 'nu heb ik rust'

Heb ik je onverwachts en zachtjes

keihard op je ziel gekust

Je noemt me oud verdriet

Doe wat je wilt

(maar) Zo vreselijk oud ben ik nog niet

Ik kom het liefste als je luistert

Naar een onverwacht mooi lied

Ik kom pas kijken, weken, maanden

Na het echte groot verdriet

Ik schuil in weggestopte foto's

Iets wat je vindt onder de bank

En echt ik ben niet te verdrinken

Ik schuil het makkelijkst in drank

Ik kom soms midden in het lachen

Dat zo overgaat in huilen

Het zijn precies dezelfde tranen

Die alleen maar van hun namen ruilen

Je noemt me oud verdriet

Doe wat je wilt

(maar) Zo vreselijk oud ben ik nog niet

Maar het liefste kom ik 's nachts

Als je niet slapen kan

Juist dan, juist dan