ฉันต้องบอกว่าเธอและเขาคู่ควร

ต้องบอกว่าเธอสมกันจะตาย

เป็นคู่รักที่ใครอิจฉา

ฉันต้องบอกตัวเองว่าห้ามสบตา

กลัวหลุดออกมาว่าความจริง

สิ่งที่คิดในใจมันร้าย มันคอยขัดแย้ง

เขาเป็นเหมือนหนามทิ่งแทงในใจ

ยิ่งถ้าเขาและเธอแอบอิงเอนแนบกาย

ใจมองดูยิ่งปวดร้าว เศร้ายังไงต้องเก็บไว้

ได้แต่พูดออกไป ในคำที่เธออยากฟัง

เกือบขาดใจทุกครั้ง ที่พูดว่าเธอช่างเหมาะกับเขา

เจ็บปวดร้าวทุกครั้ง เหมือนฝังตัวเองในรอยแผลเก่า

เมื่อก่อนคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นฉันไม่ใช่เขา

เราเป็นได้แค่ตัวอิจฉา

เขามีสิ่งดี ๆ มอบให้กับเธอ

เอาอกเอาใจให้เธอทุกอย่าง

จริงแล้วเขาก็ไม่เลวร้าย

ฉันต่างหากที่ควรสำนึกข่มใจ

เธออยู่กับใครที่เขาดี

ในวันนี้ ใจมันควรรับความจริงสักที

เหมือนมีหนามแหลมทิ่มแทงในใจ

ยิ่งถ้าเขาและเธอแอบอิงเอนแนบกาย

ใจมองดูยิ่งปวดร้าว เศร้ายังไงต้องเก็บไว้

ได้แต่พูดออกไป ในคำที่เธออยากฟัง

เกือบขาดใจทุกครั้ง ที่พูดว่าเธอช่างเหมาะกับเขา

เจ็บปวดร้าวทุกครั้ง เหมือนฝังตัวเองในรอยแผลเก่า

เมื่อก่อนคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นฉันไม่ใช่เขา

เราเป็นได้แต่ตัวอิจฉา

ก็เกือบขาดใจทุกครั้ง ที่พูดว่าเธอช่างเหมาะกับเขา โว้

เจ็บปวดร้าวทุกครั้ง เหมือนฝังตัวเองในรอยแผลเก่า

เมื่อก่อนคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นฉันไม่ใช่เขา

เราเป็นได้แต่ตัวอิจฉา

ฉันต้องบอกว่าเธอและเขาคู่ควร

ต้องบอกว่าเธอสมกันจะตาย